Trakcję kolejową relacji Olsztyn – Ostróda otwarto 15 sierpnia 1873 r., była to część linii łączącej Poznań z miejscowością Żeleznodorożnyj obecnie w obwodzie kaliningradzkim. W latach 1897 – 1902 w miejscowości Tomaryny wybudowano dwie bliźniacze czterokondygnacyjne wieże obronne mające strzec przeprawy nad rzeką Pasłęką. Budowa zespołu bunkrów związana była z bliskością granicy rosyjskiej i ciągłym zagrożeniem z tej strony.

Obiekt to typowy dawny tzw. Blokhauz, ufortyfikowana budowla w formie schronu bojowego z szeregiem okien strzelniczych mających zapewnić obronę z kilku stron. Wieże które stoją po obu stronach torów kolejowych połączone były ze sobą tunelem również zawierającym otwory strzelnicze, tunel ten miał umożliwić prowadzenie ognia również nad samą rzeką pod mostem. Obsadę bunkrów miały stanowić dwa plutony piechoty. Dodatkowym uzbrojeniem każdej z wież były trzy ciężkie karabiny maszynowe oraz armata szybkostrzelna umieszczona w wieżyczce Grusona na stropie.

Bunkry w Tomarynach zostały wpisane do rejestru zabytków w 1997 r., można zwiedzać je przez cały rok.

Podobne bunkry znajdują się w Samborowie, tuż obok jazu na Drwęcy, po obu stronach torów Iława-Olsztyn. Dwukondygnacyjny i dwuczęściowy blokhauz połączony był poterną pod nasypem kolejowym. Bunkry w Samborowie zbudowano około 1870 roku z cegły fortecznej, zostały nakryte czapą z granitobetonu, na których znajdowały się wieżyczki pancerne. 

1 KOMENTARZ

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.